HPHT ve CVD Pırlanta Nedir?

Sentetik üretimleri söz konusu olduğu zaman günümüzde iki ayrı yöntem olan HPHT ve CVD karşımıza çıkar. Yüksek basınç ve ısı yöntemi olan bu yöntemler adından da anlaşılabileceği üzere elmasın yer altındaki oluşum koşullarının benzerinin sağlanması ve üretiminin yapılması işlemleridir. CVD, kimyasal buhar depolama yöntemidir. Yüksek basınca ihtiyaç duymayan bu yöntem, yüksek ısı ile bir plazma bulutundan karbonların ayrıştırılarak, tohum kristal üzerinde biriktirilmesi şeklinde yapılır. Plazma bulutlarının alt kısımları da karbon olur.

HPH ve CVD adlı iki ayrı yöntemde de sentetik veya doğal elmas kristali yer alır. Ticari olarak yapılan satışlarda bu elmasların özü de dışı da elmastır. Fakat insan yapımıdır. Bu durum için uluslararası gemolojik terminolojide “Laboratory Grown Diamond” terimi kullanılır.

CVD Metodu Nedir ve Nasıl Uygulanır?

CVD kısaca şöyle özetlenir; Vakum içerisinde yer alan plazma içerisindeki karbonlar, mikrodalga ışınları ile ayrıştırılarak bulutta çökme ve vakumun tabanına yerleştirilmesini sağlar. Sentetik elmas kristallerinin üst kısımlarda birikmesi ise HPHT (Yüksek basınç ve ısı) için gerekli olan basınca ihtiyaç duyulmamasını sağlar. Genellikle bu işlemlerde kullanılan ısılar 900 C ile 1200 C arasındadır. Uygulanacak olan işlemin türüne göre ısı seviyelerinde değişiklikler ortaya çıkabilmektedir.

Son yıllarda CVD (Chemical Vapor Deposition) yöntemi ile üretilen pırlantalar, yaygın olarak karşımıza çıkmaktadır. Bilim adamları ve bilim adamlarını destekleyen firmalar artmaya başlayan elmas bütçeleri ile ilgili yeni yöntemler geliştirerek, mücevherin kalitesini koruyarak eskiye göre daha uygun maliyetli kristaller oluşturmaya başlamıştır.

Laboratuvarlar tarafından HPHT ve CVD uygulamalarının yapılabilmesi için spektroskopik cihazlara da ihtiyaç duyulmaktadır. Bu cihazlar aynı zamanda kristaller arasındaki görsel farklılıkların da ortaya çıkmasını sağlamaktadır.